Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

Πώς είπατε;




Τελικά ποιος είναι προοδευτικός και ποιος συντηρητικός;
Ερώτημα που κατά καιρούς στροβιλίζεται στο μυαλό μου χωρίς να μπορώ να βρω έναν ορισμό, παρά μόνο περιστασιακά να παρακολουθώ συμπεριφορές που, ίσως αυθαίρετα, τις κατατάσσω στη μία ή την άλλη ομάδα.
Με αφορμή τη χτεσινή εκλογή Σαμαρά τολμώ να πω, πως ήταν έκπληξη για μένα η συμπεριφορά συμπολιτών μου, οι οποίοι αν και τοποθετούνται είτε μόνοι τους είτε από συνήθεια στη "συντηρητική" πλευρά της κοινωνίας μας, εντούτοις έκαναν ένα βήμα εμπρός καταψηφίζοντας στην ουσία το οικογενειακό δίκαιο που επικρατεί στην Ελλάδα και επιβάλει, κατά κάποιο τρόπο, παιδί-εγγόνι-ανηψιός πρωθυπουργού να πρέπει με το στανιό να γίνει επίσης πρωθυπουργός.
Κάτι ανάλογο ήταν και η περσυνή εκλογή του Ομπάμα στις ΗΠΑ. Ποιος να περίμενε, μια κοινωνία σχεδόν σκοταδιστική, άραγε ότι θα εξέλεγε έναν μαύρο πρόεδρο;
Αντίθετα τέτοιες εκπλήξεις δεν έχω γευτεί από τον "προοδευτικό" κόσμο. Ζώντας μέσα σε μια νιρβάνα αυταπόδεικτου και εργολαβικού προοδευτισμού, αδυνατούν πλέον να εκπλήξουν τον ίδιο τους τον εαυτό κάνοντας κάτι το διαφορετικό.

Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

Άχου και δε με νοιάζει...




Στα πρότυπα της εκλογής προέδρου του ΠΑΣΟΚ κινείται η ΝΔ για την εκλογή του δικού της προέδρου. Βέβαια στο ΠΑΣΟΚ κρατάνε την παγκόσμια πατέντα-μοναδικότητα-ρεκόρ θα έλεγα, ένα εκατομμύριο μπουμπούνες να πάνε να ψηφίσουν με ψηφοδέλτιο το μοναδικό υποψήφιο.
Κάποιες χιλιάδες μπουμπούνες θα πάνε στις 29 Νοεμβρίου να ψηφίσουν και στη ΝΔ, κάνοντας πράξη μια ηλιθιότητα και μισή. Υποψήφιοι που προέρχονται από τα κομματικά φυτώρια, που μεγαλώσαν με κομματική στοργή και κομματική τροφή, που ανέβηκαν στην κομματική ιεραρχία με κομματικά κριτήρια και μέσα από κομματικούς μηχανισμούς θα κριθούν από την κομματική βάση με αξιοκρατικές και δημοκρατικές διαδικασίες.

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2009

Βρουμ βρουμ!




Και τώρα τι θα απογίνουμε χωρίς απόσυρση; Η ρόδα ήταν κι αυτή μια κάποια λύσις!